امان از این هیاه‌و.

همیشه دلم میخواست همه دفتر خاطراتامو نگه دارم واسه دوران پیری ، حالا خیلی رویایی در کنار نوه و نتیجه فک نمیکردم.

یه گوشه سالمندان تک و تنها بشیتم بخونم

ولی دیگه عمرِ به این کوتاهی نمیخوامش، همشونو میدم بازیافت :/ والا جز زباله خشک میدم بره. البته ک ی سریاشو تو ۱۸ سالگی ریختم دور. ولی میدونین‌که هرروز تو دفتر چن صفه بنویسی خیلی میشه.

هرچی مدرک و اثر انگشت تو این فضای مجازی گذاشتخ بودما

قبلا پاک کرده بودم

ولی امروزم همه چتارو دو طرفه دیلیت کردم:/

قطعا همه پست های غمگینو اینجاهم پاک میکنم .

خیلی کارای نکرده دارم و گناهای کرده میخوام بنویسمشون توی ی دفتر تمیز. 

خستم خیلی.